Het goede van deze catalogi is, dat het publiek wordt betrokken bij de catalogus, dus hun bibliotheekcollectie. De tags zijn belangrijk voor het publiek en geven aan hoe zij zouden zoeken. Er zit geen systematiek in en dat vind ik weer vaag en rommelig: een blacklist (en daarmee een vorm van controle) vanuit de bibliotheek zelf is belangrijk. Dat het publiek recensies kan toevoegen is natuurlijk ook leuk: daarbij zou je kunnen denken aan een koppeling met LibraryThing.
Ann Arbor District Library in Michigan heeft een aardige catalogus: veel titels die ik heb opgezocht hebben nog geen tags. Ik moet zeggen, dat als ik de beschrijving bekijk ik dit ook niet mis. Toch kunnen de tags en recensies een toegevoegde waarde hebben: het publiek kan bijvoorbeeld diens eigen ervaring/ specialisme toepassen. Persoonlijk denk ik wel dat dit goed gescheiden moet blijven van de eigenlijke catalogus.
Bij het ontdekken van MyDiscoveries op de site van OBA zie ik het aanbrengen van tags zeker als een toegevoegde waarde. Het wordt ook duidelijk gescheiden gehouden van de bestaande catalogus. Dit merk ik ook bij worldcat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
In dit soort catalogi zit wel degelijk een systematiek. Deze is alleen anders opgebouwd dan we tot nu toe gewend zijn. Zeker de tagcloud van de aquabrowser is in het begin even wennen en toont wat rommelig. Maar als je er een paar keer mee hebt gewerkt zul je merken dat voor het 'snuffelen' door de catalogus dit een handige tool is.
Een reactie posten